عضو شوید

عضویت سریع

به وبلاگ من خوش آمدید

براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود

آمار مطالب

:: کل مطالب : 2233
:: کل نظرات : 0

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 2

کاربران آنلاین

آمار بازدید

:: بازدید امروز :
:: باردید دیروز :
:: بازدید هفته :
:: بازدید ماه :
:: بازدید سال :
:: بازدید کلی :

دانلود پایان نامه ارشد : مداخله بشردوستانه و ارتباط آن با حاکمیت ملی کشورها

نوشته شده توسط : مدیر سایت

عنوان کامل پایان نامه :

مداخله بشردوستانه و ارتباط آن با حاکمیت ملی کشورها

تکه هایی از این پایان نامه :

بررسی حاکمیت ملی و مداخله بشردوستانه

در فصل اول به بررسی مفاهیم مربوط به حاکمیت ملی و تحول آن و همچنین مفهوم و سوابق موجود در مورد مداخله بشردوستانه در دو مبحث مجزا می پردازیم.

مبحث اول : مبانی و مفاهیم حاکمیت ملی و تحول مفهوم سنتی آن

در این مبحث مفهوم، تعریف و ویژگی های حاکمیت و تحول مفهوم آن و همچنین تعدیل اصل عدم مداخله پرداخته می شود.

گفتار اول : مفهوم، تعریف و ویژگی های حاکمیت ملی

بند۱- مفهوم حاکمیت

ریشه مفهوم حاکمیت به معنای امروزی آن به زمان تشکیل دولت های سرزمینی مدرن برمیگردد که سلطنت از این مفهوم به عنوان ابزاری برای تحکیم سلطه خود بر شاهزادگان فئودال استفاده می کرد. در زمانی که بی ثباتی و بی نظمی دوام و بقای جوامع را تهدید می کرد؛ این باور وجود داشت که دولت های مقتدر برای اعمال حاکمیت بر سرزمین و شهروندان لازم است. نوع حکومت، خواه سلطنتی، اشراف سالاری و یا دمکراسی، مورد نظر قرار نداشت بلکه مهم قابلیت این حکومت ها در اعمال حاکمیت از طریق استقرار نظم بود. این مفهوم حاکمیت از طریق مجموعه ای از نظریات که به منزله اعلام پایان سلطه اخلاقی کلیسا بر رهبران غیردینی اروپا بود، وارد تئوری های روابط بین المللی شد. در این ارتباط معاهده وستفالی(۱۶۴۷) نقطه عطفی در تاریخ است، این معاهده به جنگ های سی ساله پایان داد و زمینه ساز آغاز تلاشی شد که تا امروز ادامه دارد. تلاش برای کشف روش هایی که بر اساس آن ها دولت های مستقل بتوانند حاکمیت خود را بر سرزمین شان اعمال کنند و منافع خویش را بگونه ای تامین نمایند که نه مضر به حال خودشان باشد نه به حال جامعه بین المللی که عضوی از آن هستند.[۱]

در حقوق عمومی، حاکمیت به معنی قدرت برتر ، قدرت ما فوق و قدرت مطلق و انحصاری هر کشور است.اصل حاکمیت برای نخستین بار در قرن ۱۶ توسط ژان بدن فرانسوی ابراز گردید و عده ای از فلاسفه و حقوقدانان دیگر از او پیروی نمودند. این عده از دانشمندان، قدرت سیاسی یا قدرت حکومت را در نظام داخلی با حاکمیت درهم آمیخته اند و معتقدند که چنین قدرتی ما فوق تمام قدرتهاست و جنبه ی غیرمشروط و مطلق و دائمی دارد. طبق نظر آنان، در نظام بین المللی نیز حاکمیت به معنای عدم وابستگی به قدرت دیگر است.[۲]

بند۲- تعریف حاکمیت

دکتر ابوالفضل قاضی حاکمیت را به شرح زیر تعریف میکند: « حاکمیت عبارت از قدرت برتر فرماندهی یا امکان اعمال اراده ای فوق اراده های دیگر است. هنگامی که گفته می شود دولت حاکم است، بدین معنی است که در حوزه اقتدارش دارای نیرویی است خود جوش که از نیروی دیگری بر نمی خیزد و قدرت دیگری که بتواند با او برابری کند ، وجود ندارد. در مقابل اعمال اراده و اجرای اقتدارش مانعی نمی پذیرد.از هیچ قدرت دیگری تبعیت نمی کند. هر گونه صلاحیت ناشی از اوست ولی صلاحیت او از نفس وجودی بر می آید.»[۳]

اصل ۵۶ قانون اساسی ج.ا.ایران حاکمیت را چنین تعریف می کند:

“حاکمیت مطلق بر جهان و انسان از آن خداست وهم او انسان را برسرنوشت اجتماعی خویش حاکم ساخته است. هیچکس نمی تواند این حق الهی را از انسان سلب کند و یا در خدمت منافع فرد یا گروهی خاص قرار دهد و ملت این حق خداداد را از طرقی که در اصول بعد می آید اعمال می کند.”

آر پی آناند حاکمیت را بدین شرح تعریف کرده: “حاکمیت عبارتست از قدرت عالی یک دولت در قلمرو خود اما در چار چوب قواعد مشخص حقوق بین الملل که جنبه ی الزامی دارند”.[۴]

بند۳- ویژگی های حاکمیت

تنها بازیگران اصلی صحنه سیاست بین المللی یعنی دولتها می توانند از حاکمیت برخوردار گردند زیرا که فقط دولتها امکان آنرا دارند که در قلمرو معینی قانون وضع کرده و آن را به موعد اجرا بگذارند در حالیکه دیگر بازیگران صحنه سیاست بین الملل مثل سازمانهای بین المللی فاقد قلمرو اجرایی هستند دارای حاکمیت نمی باشند ، البته مقام بستر دریاها (Seabed Authority ) استثنائاً از برخی صلاحیت های قانونگذاری برخوردار است.
حاکمیت دارای دو بعد است بعد داخلی و بعد خارجی، از نظر داخلی وقتی می توان گفت که دولتی دارای حاکمیت است که بتواند امور کشور را بدون دخالت اداره کند. بدون دخالت خارجی ، قانون اساسی مورد دلخواهش را تدوین و در چارچوب آن به وضع و اجرای قوانین عادی پرداخته و آنها را در قلمرواش به مورد اجرا بگذارند. در بعد خارجی هنگامی یک دولت دارای حاکمیت است که در روابط خارجی اش از استقلال و آزادی برخوردار باشد به عبارت دیگر در اداره روابط خارجی فقط منافع کشور را مد نظر قرار دهد و از دولت های دیگر دستور نگیرد.
برابری حاکمیت دولت ها از اصول دیرین حقوق بین الملل است که در بند یک ماده دو منشور ملل متحد نیز مورد تایید واقع شده است.[۵]
حاکمیت مطلق یعنی استقلال کامل در اداره همور داخلی و آزادی عمل کامل در روابط خارجی، با واقعیات دنیای امروز سازگار نیست . یکی از مظاهر حاکمیت یعنی نپذیرفتن مداخله در امور داخلی،در مورد کلیه دولتها صادق است. بدین ترتیب اولین محدودیت بر حاکمیت، عدم مداخله در امور داخلی دیگر دولتها است.
حاکمیت منشا حقوق بین الملل است. بدین معنی که در غیاب یک نیروی ماورا ملی که در سطح جهانی قانون وضع کرده و آنرا به مورد اجرا بگذارد، دولتها در بعضی موارد معین و به نظم بین الملل، برخی محدودیت ها نسبت به حاکمیتشان را می پذیرند به عبارت دیگر قواعد حقوق بین الملل از محدود شدن حاکمیت دولتها به وجود می آید. محدود کردن حاکمیت دولتها به صورت ارادی صورت گرفته و در واقع از مظاهر حاکمیت ملی می باشد.[۶]

مشروعیت، وقوع تحولات در جامعه جهانی موجب شده است ویژگی مهم دیگری نیز به این ویژگی ها ضمیمه شود و آن مشروعیت است. در صورت فقدان مشروعیت دولت از بین خواهد رفت ویا با بحران جدی مواجه خواهد شد.