عنوان کامل پایان نامه :
بررسی مفاهیم در شرکت های تجاری
تکه هایی از این پایان نامه :
تفاوت شخصیت حقوقی شرکت تجاری با شخص حقیقی
با وجود تفاوت بین اشخاص حقیقی و حقوقی تشابهاتی نیز بین آنها وجود دارد. ماده ۵۸۸ قانون تجارت مقرر می دارد: «شخص حقوقی می تواند دارای کلیه حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قائل است، مگر حقوق و وظایفی که بالطبیعه فقط انسان ممکن است دارای آن باشد، مانند حقوق و وظایف ابوت، بنوت، و امثال ذالک». بنابراین قانون تجارت ایران هیچگونه محدودیتی برای حقوق شرکت های تجارتی قائل نشده است و اشخاص حقوقی تابع همان مقررات و اصولی هستند که برای اشخاص عادی وضع شده است ولی باید در نظر داشت که حقوق و وظایف شرکت محدود به موضوعی می شود که در اساسنامه آن پیش بینی شده و از آن حدود نمی تواند تجاوز نماید.
با شناختن حقوق و وظایف برای شرکت های تجارتی چون طبق بند۴ ماده ۳ قانون تجارت کلیه معاملات شرکت ها تجارتی محسوب می شوند، شرکت های تجارتی موظف به تبعیت از کلیه وظایفی هستند که تجار باید رعایت نمایند، مانند ثبت دفتر تجارتی، نگاهداری دفاتر تجارتی و تبعیت از کلیه اصول متداوله راجع به بازرگانان و علاوه بر آن برای اعلام موجودیت و بقاء آنها نیز تابع رعایت تشریفات مخصوصی هستند که در قانون و آیین نامه شرکت ها پیش بینی شده است. شرکت های تجارتی نیز مانند اشخاص دارای اهلیت بوده و می توانند قبول تعهد کنند ولی تعهدات شرکت از یک طرف محدود به موضوعی است که در اساسنامه پیش بینی شده و از طرف دیگر محدود به اختیاری است که برای نماینده شرکت قائل شده اند.
حال با وجود این شباهت ها در شخص حقوقی شرکت های تجاری و شخصیت حقیقی اشخاص تجار تفاوت هایی نیزدر آنها وجود دارد که باعث تمایز شخصیت حقیقی و حقوقی می شود. اول اینکه شرکت فاقد روح و وجدان و احساساتی است که آدمی داراست، دوم اینکه بر خلاف اشخاص حقیقی، شرکت شخصیت حقوقی کاملی ندارد، بلکه بسته به موضوعش فقط در اموری خاص دارای حق و تکلیف می شود؛ مانند صادرات، واردات، حمل و نقل و حق العمل کاری. البته موضوع شرکت در موجودیت آن اثر زیادی ندارد؛ چه ممکن است که در طول حیات شرکت، موضوع شرکت تغییر کند، بدون آنکه شخصیتش از بین برود.
و اما تفاوت اساسی شخصیت حقوقی و شخصیت حقیقی آن است که شخصیت حقوقی شرکت تجاری تا پایان یافتن امر تصفیه شرکت باقی می ماند. در واقع، در حالی که انسان به محض فوت فاقد شخصیت (فاقد حقوق و تکالیف) می شود، شرکت پس از انحلال شخصیت خود را از دست نمی دهد. شخصیت شرکت به این دلیل باقی می ماند که، بر خلاف انسان، دارایی موجود شرکت پس از انحلال به شخص دیگری منتقل نمی شود، بلکه میان شرکا که مالک واقعی آن هستند، تقسیم می گردد. ازآن جا که لازم است دارایی شرکت در زمان تصفیه باقی باشد، شرکت باید دارای شخصیت حقوقی باقی بماند. و دیگر اینکه در صورت ورشکستگی شخص حقیقی، تمام اموال او برای اجرای حکم ورشکستگی توقیف نمی شود بلکه اموالی که تحت عنوان مستثنیات دین است در اختیار تاجر ورشکسته گذاشته می شود ولی جزء صورت اموال قید خواهد شد در حالیکه در ورشکستگی شخصیت حقوقی اموالی به عنوان مستثنیات دین وجود ندارد و همه اموال شخص حقوقی در اختیار مدیر تصفیه یا اداره تصفیه قرار می گیرد تا مراحل تصفیه انجام شده و طلب طلبکاران شرکت پرداخت شود.
بند دوم: تفاوت شرکت تجاری با شرکت مدنی
شرکت مدنی، عقدی است که به موجب قرارداد بین دو یا چند نفر برای کسب درآمد از طریق فعالیت مشترک تشکیل می‌شود. شرکت فوق همانند شرکت تجاری ممکن است برای کسب و کار یا خرید و فروش یا انجام حرفه و صنعتی بوجود آمده باشد. شرکت مذکور تابع مقررات قانونی مدنی درباره شرکت است (مواد ۷۱ ل الی ۶۰۶ ق.م). با این حال معیار دقیقی برای تمیز شرکتهای مزبور از شرکتهای تجاری موضوع قانون تجارت در قوانین و مقررات ما وجود ندارد.
برخی اعتقاد دارند که بنا به تعریف انواع شرکتهای تجاری در باب سوم قانون تجارت چنین می‌توان نتیجه گرفت که شرکت‌هایی که به صورت یکی از انواع مندرج در قانون تجارت تشکیل شوند، شرکتهای تجاری محسوب می‌شوند. به طور خلاصه وجه تشخیص شرکتهای تجاری همان شکل و صورت شرکت است. بالعکس گروهی دیگر اعتقاد دارند که تشخیص شرکت تجاری از شرکت مدنی با موضوع شرکت است.[۱] یعنی مقصودی استکه شرکت برای انجام آن تشکیل می‌گردد، مثلا اگر دو یا چند نفر مشترکا خانه ای را بخرند که در آن‌جا سکونت نمایند، شرکت آنها مدنی خواهد بود نه تجاری. به طور خلاصه وجه تمایز بین این دو شرکت موضوع معاملات آنها می‌باشد.[۲]
در هر حال مهمترین وجه تمایز شرکتهای مذکور عبارتند از:[۳]
۱) شرکت مدنی برخلاف شرکتهای تجاری فاقد شخصیت حقوقی است. زیرا فرض بر این است که اموال شریکان به خود آنان تعلق دارد و سود و زیان ناشی از اداره مال مشاع به ایشان می‌رسد.
۲) در شرکت تجاری به علت دارا بودن شخصیت حقوقی، دارایی شرکت در مرتبه اول جوابگوی تعهدات مربوط به آن می‌باشند و اصولا طلبکار ملک مشاع وجود ندارد، بلکه طلبکار از هر کدام از مالکین طلبی دارد و باید به هر کدام از آنها به طور جداگانه رجوع نماید و حق توقیف و تامین مال مشاع را دارد.
۳) شرکت مدنی برخلاف شرکت تجاری تابعیت و اقامتگاه ندارد. زیرا علاوه بر اشخاص حقیقی، تنها اشخاص حقوقی مانند شرکت‌ها می‌توانند دارای تابعیت و اقامتگاه جداگانه باشند.
۴) در شرکت مدنی روابط شرکاء و حقوق و تکالیف آنان تابع قصد مشترک و قرارداد بین تمام شرکاست، ولی در شرکتهای تجاری، احکام از مرز تبعیت از قصد مشترک و رعایت حکومت اراده فراتر می‌رود، وجود شریک در پرتو جمع قرار میگیرد و رابطه آنان به قرار خصومت بین اشخاص کمتر شباهت دارد.
۵) اصولا شرکت‌هایی که مطابق قانون تجارت تشکیل می‌شوند از لحاظ انحلال و تصفیه تابع مقررات قانون تجارت می‌باشند و در صورت عدم توانایی انجام تعهدات خود مشمول اصول ورشکستگی می‌شوند، در صورتی که در شرکت مدنی چون شخصیت حقوقی جداگانه از اعضا و سهامداران ندارد، علی‌الاصول بحثی از انحلال و تصفیه به میان نمی‌آید چرا که سازمان و مؤسسه‌ای به عنوان شخصیت حقوقی به وجود نیامده است صحبت از انحلال و تصفیه آن باشد.
۶) قانون شرکتهای تجاری را تحت نظم به خصوصی قرار داده و حتی نوع وشکل آن ها را محدود به هفت قسم نموده است و مقرراتی هم برای هر یک منظور داشته ولی شرکتهای مدنی تابع قصو و اراده شرکاء می‌باشد و به هر نحو که بخواهند به شرط اینکه برخلاف قانون مدنی و دیگر قوانین امری نباشد، می‌توانند شرکت تشکیل بدهند.
سوالات یا اهداف پایان نامه :
- آیا شرکت های تجاری دارای شخصیتی مجزا و مستقل از شخصیت اعضای خود می باشند؟
- آیا شرکت های تجاری می توانند طرف حق و تکلیف قرار گیرند؟
- آیا ورشکستگی شرکت های تجاری تاثیری در ورشکستگی شرکا دارد و یا بالعکس؟
- آیا در صورت تغییر وضعیت حقوقی شرکت باز می توان برای وصول طلب به شرکت مراجعه کرد؟
- آیا پس از تصفیه شرکت می توان علیه شرکت اقامه دعوا کرد؟
متن فوق بخش هایی از این پایان نامه بود
برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل با فرمت ورد
می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:
لینک بالا اشتباه است
:: بازدید از این مطلب : 125
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
