هدف از پژوهش حاضر بررسی بافت شناسی و تکوینی برگ آویشن دنایی با تاکید بر ساختار ترشحی بودهاست. مطالعه جوانه رویشی و ساقه نیز در حین کار صورت گرفت. برگها در چهار مرحله، از برگ کنار جوانه تا برگ بالغ، و ساقه در سه میانگره مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعات با استفاده از میکروسکوپهای نوری و الکترونی روبشی انجام گرفت. مریستم انتهایی دارای یک لایه تونیکا بود و بنیانگذاری برگ در لایه زیر تونیکا آغاز شد. افزایش ضخامت کوتیکول، افزایش فضای بین سلولی در مزوفیل و تمایز فیبر گسترده روی آوند آبکش از مهمترین اتفاقات در طی تکوین برگ میباشند. بافت پوششی سریع تر از سایر بافتها متمایز میگردد و کرکهای اپیدرمی را ایجاد میکند. تراکم کرکها در سطح ساقه کم میباشد، ساقه به صورت نیمه علفی بوده و آوندهای پسین و فیبر بین آوندی حلقه کاملی را تشکیل دادهاند. در سطح برگ کرکهای محافظتی و انواع کرک ترشحی مشاهده شد. کرکهای peltate شامل یک پایه، یک تنه کوتاه و 8 سلول ترشحی سر بودند. سه نوع کرک capitate مشاهده شد که همگی از نوع پایه کوتاه بوده و شامل یک سلول پایه، یک سلول تنه و یک سلول ترشحی سر بودند و در مورفولوژی سلول سر با هم متفاوت بودند. کرکهای digitiform نیز از سه سلول شامل سر انگشت مانند، تنه و پایه تشکیل شدهاند. مراحل تمایزیابی کرکهای peltate در 11 مرحله و capitate طی 6 مرحله مورد بررسی قرار گرفت. در هر دو نوع ابتدا یک سلول اپیدرمی در جهت عمود بر اپیدرم رشد میکند سپس دو تقسیم پریکلین اتفاق میافتد. در کرکهای peltate سلول بالایی با تقسیمات آنتیکلین متوالی سلولهای ترشحی سر را ایجاد میکند. مراحل تمایز یابی این کرکها را میتوان در سه فاز عملکردی قبل از ترشح، در حین ترشح و پس از ترشح قرار داد. انواع دیگر کرک نیز در مراحل تکوین برگهای آویشن دنایی شناسایی شد که آزمایشهای شیمی بافتی برای ترشحی یا محافظتی بودن آنها مورد نیاز است. در برگ کنار جوانه و برگهای جوان کرکهای محافظتی و ترشحی تراکم بالایی دارند و با بالغ شدن برگها از تراکم کرکها کاسته شده و کرکهای ترشحی اکثرا در فاز پس از ترشح به سر میبرند. جوانه آویشن دنایی و برگهای جوان کنار آن برای مصارف دارویی مناسبتر به نظر میرسند.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
