دانشگاه الزهرا (س)

دانشکده ادبیات و زبان‌ها و تاریخ

پایان‌نامه جهت اخذ درجه کارشناسی ارشد

رشتۀ زبان و ادبیات فارسی

عنوان:

بررسی معانی ثانویه صد غزل از حسین منزوی بر اساس نظریه تحلیل گفتمان گرایس

استاد راهنما:

دکتر نسرین فقیه ملک مرزبان

استاد مشاور:

دکتر مهبود فاضلی

برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده پایان نامه درج نمی شود

(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)

تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

چکیده:

حسین منزوی (1383-1325) در انواع قالب‌های کلاسیک و نو شعر سروده است، اما بیشتر شهرت او در غزل‌سرایی اوست. غزلهای حسین منزوی به طور عمده دارای جابه‌جایی‌های نحوی فراوان است و گاهی دیریابیِ مفاهیم شعری او، به دلیل همین پیچیدگی‌های نحوی است. هربرت پل گرایس (1913-1988)  یکی از فیلسوفان زبان است که مباحث متعددی را در زمینۀ معناشناسی بیان کرده است. برای تجزیه تحلیل متن‌های فارسی، فقط نظریۀ استنباطی او مطرح شده است و از آن با عنوان‌هایی مثل «اصول همکاری»، «اصول تعاون» و «اصول همیاری» نیز یاد می‌شود که تا کنون بر این مبنا بررسی‌هایی اندک، روی متون غیر شعری انجام شده است. اما بحث‌های گرایس گسترده‌تر از اصول مورد نظر است، از جمله معنای طبیعی و غیرطبیعی گزاره‌ها، و تفاوت‌های معناییِ حاصل از جابه‌جایی‌های نحوی. او دربارۀ معنای واقعیِ گزاره‌ها پژوهش‌های وسیعی انجام داده که می‌تواند در بررسی معانی متون مورد استفاده قرار گیرد. موضوع این پژوهش این است که در صد غزل حسین منزوی، معانی ثانویه را به کمک یافته‌های معناشناسی گرایس، استخراج کنیم. روش ما در بررسی شامل، استفاده از معیارهای معانی نحوی، معانی غیر طبیعی گرایس و موارد نقضِ اصول همکاری که معانی ضمنی را منتج می‌شود، بوده است. با بررسی بیش از صد غزل از حسین منزوی، این نتیجه حاصل شد که اگر در شماری از غزل‌ها، بیت‌ها گسیختگی معنایی دارند، منزوی در آن‌ها معناهایی ضمنی مد نظر داشته است و همچنین جابجایی‌های نحوی در غزل‌های او نه فقط به دلیل محدودیتِ شکل غزل و رعایت ردیف و قافیه و وزن، بلکه دلایل معنایی دارد، یعنی همین جابجایی‌ها علاوه بر معنای اولیه، معنای ضمنی و معنای اضافه نیز ایجاد کرده است.

مقدمه و کلیات:

حسین منزوی (1383-1325) یکی از شاعران معاصر است که در اکثر قالب‌های کلاسیک و نو شعر سروده است، اما شهرتش بیشتر به سبب غزل‌سرایی اوست. غزل‌های حسین منزوی  دو رویکرد عمدۀ مضمونی را داراست، یعنی هم به غزل عاشقانه پرداخته است و همه به غزل اجتماعی. غزل‌های او را می‌توان ذیل عنوان غزل نو تقسیم بندی کرد، هرچند که غزلهایی با حال و هوای کلاسیک به سبک شاعران گذشته نیز در آثار او یافت می‌شود، اما عمده سروده‌های او دارای زبان و مفاهیم و اندیشه‌های امروزی است. غزل‌های او اگرچه با جملات و عبارات واضح و دور از ابهام بیان شده، اما درک معانی ثانویه یا ضمنی آنها ساده نیست، زیرا جملات و عبارات‌ شعرهای منزوی، ارتباط‌های معنایی جدید و بکر و نحو زبانی منحصر به فرد خود را دارا هستند که فهم دقیق‌تر آن‌ها نیازمند واکاوی است.

برای دانلود پایان نامه اینجا کلیک کنید

لینک بالا اشتباه است

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید

       

:: بازدید از این مطلب : 150